Una sì tù
piaghjinca è montagnola
pelle di neve è di sole
silenziu di donna
è risa di damicella

una sì tù
maturaghjola

(Una sì tù: parolle è traduzzione)

Traductions/Übersetzungen/Vertalingen FR/AL/NL dans les/in den/in de POSTS

samedi 22 septembre 2012

CITADELLA DA FÀ (1981)




À mezu à la rena di u disertu 
Nantu à una spianata è à l'apertu 
Mediteghjalu puru u gestu offertu 
Tù chì voli murà 
A petra di l'avvene 
Citadella da fà 
Di speme per dumane 

U nimicu circonda li to lochi 
È ne vedi ogni tantu li so fochi 
Chì ti facenu a spia s'è tù ghjochi 
Tù chì voli pisà 
A to casa di mane 
Ùn ti manca da fà 
Pè le strade suprane 

Chì tuttu hè scambiu è leia trà di noi 
Trà la guerra è la pace ch'è tù godi 
È capiscimi avale s'è tù poi 
Tù chì voli sallà 
L'amicizia di pane 
Cù lu sangue à metà 
Di fraiata di cane. 

Ti sente sopr'à l'osse a pelle macca 
Quand'ì tù stringhji li to pugni in stacca 
L'ochji fissi nant'à la negra tacca 
Tù chì voli fighjà 
U celu di dumane 
È ci voli caccià 
Tutte l'idee vane 

Ma dorme ùn poi più, ùn dorme mai ! 
È rifletti à quesse le veritai 
Chì t'avvinghjeranu tantu oramai 
Tù chì voli crepà 
Tutte le forze arcane 
Quelle di l'aldi là 
Inseme à le terrane.

----------GF----------


Tanti ringrazii à A Piazzetta!



CITADELLE A BATIR

Dans le sable du désert
de ton point de vue à découvert
tu peux le méditer ton geste offert
toi qui voudrais sceller
la pierre de l’avenir
citadelle à construire
d’espoir pour demain

L’ennemi encercle tes terres
et tu aperçois de temps à autre ses feux
qui t’épient lorsque tu es distrait
toi qui voudrais édifier
ta maison de tes mains
tu ne manques guère de labeur
sur les chemins de crête

Car tout est échange et lien entre nous
entre la guerre et la paix dont tu jouis
et comprends-moi à présent si tu le veux bien
toi qui voudrais unir
l’amitié du pain
et le sang partagé
avec des morsures de chien

Ta peau battue te fait mal sur les os
lorsque tu serres les poings dans tes poches
le regard fixé sur la sombre tache
toi  qui voudrais regarder
l’horizon de demain
en y voulant ôter 
toutes les idées vaines

Mais tu ne peux plus dormir, ne dors plus jamais
et réfléchis aux vérités
qui vont t’assaillir désormais
toi qui voudrais épuiser
toutes les forces  mystérieuses
celles de l’au-delà
autant que les terrestres

----------JF----------

EINE ZITADELLE BAUEN 

In der Wüste, mitten im Sand 
ganz ohne Schutz im offenen Land 
kommst du ins Grübeln, wirst übermannt:
Du willst etwas für die Zukunft mauern 
und du legst den ersten Stein
du willst eine Zitadelle bauen
Hoffnungsstätte soll sie sein 

Du bist umzingelt von feindlicher Macht 
ihre Feuer siehst du, bei Tag oder Nacht 
sie belauern dich, gibst du nicht Acht 
Doch du willst nicht ruh’n 
willst dein Haus mit eigener Hand errichten 
ein weiter Weg und viel zu tun
ein hohes Ziel mit vielen Pflichten 

Denn viele Pfeiler tragen das Entstehen 
es gibt angenehmen Frieden und Kriegsgeschehen 
ich hoffe, du kannst mich verstehen  
Du willst den Bund von Brot und Blut
in Freundschaft fest besiegeln 
und bist immer auf der Hut 
vor Bissen und vor Prügeln  

Du wirst Schläge und Schmerz erfahren 
musst im Zorn die Ruhe bewahren 
und alles scheint oft festgefahren. 
Du willst gerne vertrauend und kühn 
in den Himmel von morgen blicken
und alles, was nichtig und ohne Sinn 
immer wieder zum Teufel schicken 

Doch du schläfst nicht mehr, liegst dauernd wach 
denkst nur noch über diese Wahrheit nach 
sie überfällt und verfolgt dich mannigfach 
Du willst ihr Geheimnis enthüllen 
sie all ihrer Kräfte entheben 
die, die uns im Jenseits erfüllen
und uns hier auf der Erde umgeben 

----------GMK----------


EEN CITADEL BOUWEN

In de woestijn, omringd door zand
aan alle kanten open land
beschouw je de geboden hand
jij die de muur zou willen bouwen
van een citadel voor morgen
huis van hoop en van vertrouwen
van steen, en veilig, en geborgen

Soms zie je een vuur dat gloort
de vijand ligt vlak bij je poort
bespiedt je als je hem niet hoort
jij die op zou willen richten 
je eigen huis met eigen hand
een taak die niemand kan verlichten
verheven weg van het verstand

Je bent niet alleen, alles hangt samen
tussen oorlog en vrede moet je dat beamen
laat toch je begrip mij niet beschamen
jij die het verbond zou willen sluiten
van de vriendschap, van het brood
al is het bloed soms niet te stuiten
ondanks de weerstand die je bood

Gekwetst schrijnt op je bot je huid
vaak komt je woede er niet uit
lijkt het of je op muren stuit
jij die naar de zon wilt turen
en op de dag van morgen wachten
en die naar de hel wilt sturen
alle ijdele gedachten

Maar slapen, nee, dat mag je niet
want nu je deze waarheid ziet
ligt er nog meer in het verschiet
jij die zou willen onthullen
alle krachten, diep verborgen
die de wereld rond ons vullen
hier en daarginds, vandaag en morgen

----------MV----------


2 commentaires:

  1. Inspiré d'un passage du "Citadelle" de Saint-Exupéry, ce texte devenu chanson est interprété par Canta qui en a fait un standard des années 1980-90.

    RépondreSupprimer
  2. Très bel article hier de Ghjilormu Padovani dans Settimana du vendredi 7 août 2015 à propos de la chanson Citadella da fà!!!

    RépondreSupprimer